Julio Llamazares que vadó en 1955 dens lo poquet vilatge de Vegamián, dens la província de León en Espanha. Lo son pair qu’i èra regent. La construccion d’un barratge que hasó disparéisher los vilatges deu parçan e la hèita qu’infuençà Llamazares.
Après estudis de dret, que tribalha ua pausa com avocat, puish e’s hè jornalista de premsa escriuta e d’audiovisuau a Madrid.
Autor de recuèlhs de poesia au començament deus son caminament d’escritura (La Lentitud de los bueyes e Memoria de la nieve), que hè paréicher en 1985 lo son prumèr roman, Luna de Lobos. En 1988 que publica La Lluvia amarilla – qui estó revirada e publicada en occitan, La pluéja rossela. Que pareisheràn en seguida, au miei d’autes títols : Escenas de cine mudo, El río del olvido. Viage, Las lágrimas de San Lorenzo, Atlas de la España imaginaria, El viaje de Don Quijote,…
Qu’ei taben escenarista cinematografic : Luna de lobos, La fuente de la edad, El techo del mundo, Flores de otro mundo…
